Een strand met palmbomen en een ontelbare hoeveelheid cocktails.
Mijn ideaalbeeld van vrijheid. Want, vakantie is vrijheid…..toch?
Ik heb vakantie en ik voel me vrij. Twee hele seconden lang. Dan begint mijn hoofd, zonder mijn weten een planning te maken. Een planning, een overzicht en een gestructureerd systeem om mijn nieuw herwonnen vrije tijd optimaal te benutten. ‘Verhip’, denk ik (geschikt moment om het woord ‘verhip’ eens te gebruiken), waar ben ik mee bezig. De behoefte aan een bepaalde structuur, zekerheid en regelmaat. Vast gesleten oude patronen en gewoontes, die moeilijk te doorbreken zijn. Ik stelde me vrijheid altijd voor als een paradijs zonder verplichtingen. Kunnen doen en laten waar je zin in hebt. Geen rekening te hoeven houden met anderen en compleet los staan van alles en iedereen. Ik stelde me vrijheid voor als een absoluut begrip dat voor altijd en eeuwig zou duren. In de praktijk heb ik nu ondervonden dat het zo niet werkt. Mìjn vrijheid (en dat zal voor iedereen anders zijn) ligt juist in mijzelf en niet daar buiten. Ik houd mezelf gevangen in mijn eigen gedachten en pas als ik die kan loslaten zal ik echt vrij zijn. Vrijheid is het ‘moeten’ veranderen in ‘willen’. Vrijheid is de verplichtingen zoeken die echt bij je passen. Want als het bij je past is het geen verplichting meer.
Klinkt als vage yoga shit en dat is het natuurlijk ook…totdat je het zelf ervaart. Ga maar eens parachute springen, dan begrijp je zeker waar ik het over heb. Hoge hoogtes en diepzinnige inzichten. Het is de kunst om vrijheid te ervaren binnen de grenzen van de werkelijkheid. En die grenzen bestaan alleen in je eigen hersenpan, waarmee vrijheid zoals de meesten van ons het zich voorstellen een illusie is. Vrijheid is niet voor eeuwig, alleen voor nu en nu is er altijd.
Comments