Geen afspraken vroeg op de dag, nergens waar ik op tijd moet zijn, volledige vrijheid over mijn tijdsindeling. Een goed moment om eindelijk eens te kunnen leven naar mijn biologische klok. Ik heb veel tijd gestoken in het onderzoeken wat het beste ritme is voor het lichaam en op welke momenten je het best kunt eten. Maar in de praktijk bleek dat altijd maar lastig te volbrengen of überhaupt uit te proberen, aangezien er altijd wel belemmeringen zijn waar ik rekening mee moest houden. En al die tijd dacht ik dat het juist die belemmeringen waren die de oorzaak vormden van mijn gebrek aan ritme. Dat omstandigheden van buitenaf, zoals werktijden, afspraken en sociale gelegenheden mijn ritme in de war schopten. Nu kom ik erachter dat ik zelf de belangrijkste reden ben van mijn gebrek aan ritme. Maar dat hoeft helemaal niet verkeerd te zijn. Laten we eens kijken wat volgens de orthomoleculaire voeding een ideaal dagschema zou zijn:
*Ontbijt -> tussen 7.00 en 9.00 uur Het ontbijt mag redelijk stevig zijn om de spijsvertering op gang te brengen en het lichaam te voorzien van energie tot het middaguur. -warme pap met noten.
*Lunch -> rond het middaguur (12.00 uur) De lunch is stevig en direct ook de grootste maaltijd van de dag. Rond het middaguur werkt de spijsvertering namelijk op z’n best. -warme maaltijd met veel groente en een portie vlees/vis/vegetarisch
*Diner -> rond 18.00 uur (liefst niet later dan 19.00 uur) Het diner is de kleinste maaltijd van de dag. De spijsvertering werkt steeds minder hard, naarmate de dag vordert en je wil deze dus in de avond zo min mogelijk belasten. -warme maaltijd met veel groente en een kleine portie vlees/vis/vegetarisch
En daar zit ik dan, om 11.00 uur ’s ochtends aan het ontbijt. Helemaal niet in overeenstemming met het hierboven genoemde schema natuurlijk, maar ik vind het heerlijk. Ik zit op de bank en kijk ondertussen een aflevering op Netflix van een serie die ik volg. Het ontbijt is altijd mijn moment van de dag. Het tijdstip van dat moment kan echter elke dag anders zijn. De ene ochtend heb ik om 09.00 uur al honger en de volgende dag pas om 11.00. Dat is nu eenmaal zo. Voorheen dacht ik dat dit verschil kwam door onregelmatige werktijden en de daaruit resulterende onregelmatige eetmomenten. Nu ik daar ‘geen last’ van heb en toch elke doordeweekse dag om dezelfde tijd (07.00 uur) opsta, zijn mijn maaltijden nog steeds onregelmatig. En hoe graag ik ook een ritme zou willen hebben, een overzichtelijk plan waardoor ik elke dag op dezelfde tijden zou eten, mijn lichaam denkt daar anders over. Juist nu heb ik de vrijheid om te experimenteren welk dagritme het best bij mij past. Met als resultaat dat ik wel heel hard moet duwen om mezelf in welke vorm van ritme dan ook te proppen. Het past gewoon niet. En als íets niet vol te houden is, dan is het wel iets dat niet bij me past. En waarom zou ik ook. Chaos is toch ook een ritme. En ik dans het met alle plezier.
Wat ik hiermee wil aangeven is dat iets àltijd anders kan. Er zijn genoeg zogenaamde regels en voorschriften omtrent voeding, maar er nooit maar één juiste manier. En dat wil ik juist laten zien door middel van de stukken die ik schrijf. Want het betekent niet dat als je ergens afwijkt van hetgeen gezegd wordt gezond te zijn, je dan direct iets verkeerd doet. Je doet namelijk niks verkeerd. De kunst is om uit te zoeken wat bij jou past en wat jou ook daadwerkelijk dient. Want alleen dàn ben je echt gezond bezig en is het geen kwestie van ‘volhouden’, maar gewoon genieten van het leven. En dat is toch uiteindelijk het belangrijkst.
Comments