top of page
Foto van schrijverRaischa Hutten

Bosbaden

Het was een verassing voor mijn vriendin en ze had geen idee wat we gingen doen. Ze had instructies gekregen om een duikbril, een zwempak en een badmuts mee te nemen en als hint: een bruisbal.

Hoewel ik natuurlijk wel wist dat al deze attributen niet nodig zouden zijn voor het uitstapje, had ik zelf ook totaal geen beeld van wat de activiteit nou precies inhield.




Bosbaden dus

We verzamelden op een verlaten parkeerplaats aan de rand van een bos in de buurt van Leuven. Met een select clubje stonden we mijn vriendin op te wachten. Mijn vriendin die nog meer onwetend was dan wij. Enerzijds wist ze niet eens wat we gingen doen en daarnaast had ze totaal niet verwacht dat er nog meer mensen zouden deelnemen aan haar dag vol verassingen. Daar kwam ze aangereden en de verbaasde uitdrukking op haar gezicht sprak boekdelen. Het maakte me niet eens meer uit wat we precies gingen doen. Het was nu al een feest.


We vertrokken van de parkeerplaats dieper het bos in. We werden omringd door rondspringende kinderen die, ondanks het grijze weer, toch vrolijk met hun ouders de natuur op zochten. Toen we een rustig plekje hadden gevonden, begon de natuurdame uit te leggen wat de bedoeling was.

Nouja, uitleggen is een groot woord. We kregen direct een opdracht om iets te zoeken wat onze gedachten representeerde. Want, eerlijk is eerlijk, een stap in het bos betekent niet dat je hoofd instant leeg is. Toevallig (of kwam het omdat er niet veel voor handen was) hadden veel van ons hetzelfde gevonden. Een dennenappel, een tak, tja wat moet je anders. Trots showden we onze schatten, met als gevolg dat we ze weer mochten weggooien. Onze gedachten achterlaten op deze plek. Dit begon al goed.


Terwijl we verder liepen, kregen we met tussenposes opdrachten om ons dieper in het bos onder te dompelen. Want dat is blijkbaar waar het bij Bosbaden allemaal om draait: je onderdompelen in de natuur. Van zo langzaam mogelijk wandelen tot staren naar een boom alsof je nog nooit een boom hebt gezien. Heel waardevol. Ik genoot van het buiten zijn en ik zag de oefeningen als een extraatje. En toen gingen we iets doen wat ik oprecht heel erg leuk vond: yoga.


We rekten en strekten. We bogen van links naar rechts. We doken en we vlogen en op een gegeven moment hing ik ondersteboven. Ja, zei de bosdame, bij yoga is het gebruikelijk om je ogen te sluiten om het moment beter in je op te nemen. Houd je ogen nu eens open en neem ook de omgeving in je op. Daar hing ik ondersteboven, opende mijn ogen en keek langs mijn benen naar de wereld op zijn kop. In de verte zag ik een picknickbank, waar een ouder koppel samen een kopje thee zat te drinken. Ze waren omringd door de kleuren van het bos. Een oranje bladerendek, dorre wilde takken en de grauwe lucht op de achtergrond. En daar zaten ze, zich op te warmen aan een kopje thee, genietend van dit moment. Wauw, dacht ik. Als ik de stinklucht van de vochtige mossige ondergrond wegdenk, is dat een echt pracht plaatje.


Langzaam kwam ik weer overeind en keek om me heen. Iedereen stond daar maar wat met een wazige blik, in gedachten verzonken voor zich uit te staren.

Onze enthousiaste bosbad begeleidster begon te vertellen:

We hebben de neiging om het meeste van onze bezigheden binnen te doen. Als we dan al naar buiten gaan, is het vaak alleen om even een rondje te lopen, fietsen of rennen. Maar waarom doen we niet meer buiten? Lezen, schrijven, yoga, goede gesprekken voeren, thee drinken. Er zijn zoveel dingen die we buiten in de natuur kunnen doen.


Aan het einde van de wandeling, moesten we weer iets zoeken als aandenken. Iets dat we mee konden nemen, ons aan deze ervaring zou herinneren en ons ertoe zou brengen om vaker naar buiten te gaan. Ik koos een kastanje (of in ieder geval iets dat eruit zag als een kastanje). Een kastanje is lang te bewaren, het is veelzijdig en mooi om naar te kijken. Net als de natuur 😊.


Als tip kregen we nog mee om ons te omringen met foto’s van prachtige omgevingen. Het heeft niet zo’n groot effect als het daadwerkelijk naar buiten gaan, maar het helpt wel.

Om je hoofd leeg te maken, om gezonder te worden, om je te stimuleren alsnog naar buiten te gaan en om te kunnen genieten van de mooie momenten in het leven.



We weten wel dat buiten in de natuur zijn om een miljoen redenen goed voor ons is. Maar het weten en begrijpen is iets anders dan het daadwerkelijk ervaren. Begrijpen doen we met ons verstand. Ervaren doen we met ons lijf.

Dus kom uit je hoofd en ga naar buiten.



6 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


Post: Blog2_Post
bottom of page